ομήθεια

ὁμήθεια και ποιητ. τ. ὁμηθείη, ἡ (Α) [ομήθης]

συμβίωση με κοινές συνήθειες («νυμφίδιοι φιλότητες ὁμήθειαί τε», Οππ.).